Zastosowanie mikroskopu w leczeniu endodontycznym

Leczenie endodontyczne, czyli leczenie kanałowe, najczęściej wykorzystuje się w przypadku ostrego i nieodwracalnego zapalenia miazgi zębowej oraz uszkodzenia kanałów korzeni. Metody kuracji stosowane kilkadziesiąt lat temu były inwazyjne, mało precyzyjne i niestety często także bolesne dla pacjenta. Na szczęście obecnie w wielu gabinetach dentystycznych lekarze korzystają z mikroskopów endodontycznych, czyli urządzeń, które odmieniły proces leczenia kanałowego.

Leczenie chorób miazgi zęba zaczyna się od opracowania korzeni zębowych. Czynność ta wymaga ogromnej wiedzy i precyzji. Prześledzenie wszystkich zawężeń, perforacji oraz zakrzywień nie jest możliwe bez wydajnego mikroskopu endodontycznego. Urządzenie to umożliwia dokładne sprawdzenie struktury korzeni, zlokalizowanie wszelkich kanalików i rozgałęzień. To z kolei znacznie ułatwia i przyspiesza prowadzenie leczenia kanałowego, z kolei zastosowanie znieczulenia pozwala zmniejszyć ból.

 

Dlaczego mikroskop odmienił leczenie chorób miazgi zęba?

Opracowanie kanałów korzeniowych jest niezwykle skomplikowane, ponieważ kanały są tak niewielkie, że czasem ciężko jest je dostrzec bez urządzenia powiększającego obraz. Dlatego w wielu klinikach dentystycznych stosowane są specjalne mikroskopy do leczenia kanałowego. Dzięki nim można kilkukrotnie powiększyć pole zabiegowe o średnicy nawet 1 milimetra. To jednak nie wszystko. Urządzenia te rozjaśniają obszar poddawany zabiegowi nawet 3 razy skuteczniej niż niektóre lampy chirurgiczne. To sprawia, że stomatolodzy są w stanie odnaleźć, udrożnić i dokładnie wypełnić wszystkie kanały korzeniowe. Wykorzystanie mikroskopu nie tylko znacznie przyspiesza zabieg, ale też umożliwia dokonanie czegoś, co bez niego było niemal nieosiągalne – sprawia, że rośnie szansa na uratowanie zębów, pod którymi znajduje się martwa miazga.

Warto również wspomnieć o tym, że mikroskopy endodontyczne mogą być łączone z różnymi mediami cyfrowymi – aparatami fotograficznymi oraz kamerami. Dzięki temu lekarz może zrobić zdjęcie do dokumentacji medycznej, zarejestrować obraz podczas leczenia i pokazać pacjentowi w jakim stanie są jego zęby.